2011 yılının Ekim ayından beri her ayın ilk beş günü içinde iş cinayetleri raporunu açıklıyoruz. Raporlarımızda o ay içinde hayatını kaybeden işçilere, sektörlere ve nedenlerine yer veriyor çözüm önerilerini ele alıyoruz. İşte tam da bu noktada Eylül Ayı İş Cinayetleri Raporu’muza çözüm önerilerimizin somutlaşmış örneklerinden birisi ile “patronsuz bir fabrika neye benzer” sorusunun cevabını veren Kazova Tekstil İşçileri’nin “yeni bir yaşamı örme azmi” ile başlamak istiyoruz…
Kazova Tekstil İşçileri hem üretiyor hem yönetiyor…
Yüze yakın işçisi olan Kazova Tekstil’in patronları piyasaya borçları birikince işçilerin maaşlarını da vermemeye başladı. Aylar süren bu durumu fabrikanın ikiye bölünmesini, diğer bölümün en pahalı makinelerle birlikte bir akrabaya devri ve satışı takip etti. İşçilerin ise alacakları ödenmedi.
Bu gelişmeler üzerine 27 Şubat’ta direnişe başlayan işçiler 28 Nisan’da fabrikayı işgal ettiler. Eylül ayından itibaren ise kalan üç eski makine, iplikler ve iplik parçalarıyla üretime geçtiler. Üretime geçtiler ama kalan üç eski makine ancak dokuma işini yapabiliyor. Diğer işler satılan kazaklardan elde edilen para ile dışarıya veriliyor.
Fabrikanın yeni sahibi, Kazova İşçileri’ne Aralık ayına kadar süre verdi. Ancak işçiler binanın bir bölümünü kiralamak ve eski patronlarından birikmiş paralarını değil, paraları karşılığı makinelerini istiyorlar. Çünkü kooperatif kurmak, bundan sonra patronsuz üretmek hedefindeler.
Hedef çok. Örneğin konfeksiyon atölyesini temizleyip film gösterimleri ya da kültürel etkinlikler için kullanmak. Çocuklar için kreş düşünülüyor. Hatta kreşte çocuklara bale dersi verecek olan bile belli.
“İşgal et, diren, üret” ve “Üreten biziz yöneten de biz olacağız” sloganlarının mütevazi bir örneği olarak yaşama geçirilen bu pratiği bizler de sonuna kadar destekliyoruz…
Eylül ayında en az 127 işçi hayatını kaybetti…
İstanbul İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi olarak yazılı, görsel, dijital basından takip edebildiğimiz ve emek-meslek örgütlerinden gelen bilgiler ışığında tespit edebildiğimiz kadarıyla Eylül ayında en az 127 işçi hayatını kaybetti…
- Sakarya’da ayva toplamaya giden mevsimlik tarım işçisi kadınlar Nazlı Gülfer, Hülya Yeltekin, Nermin Yeltekin, Hatice Fidan, Serpil Avcı, Nesrin Ağaçdelen, Emine Hatun Çöl ve Hacer Yıldız’ın da aralarında bulunduğu 30 tarım emekçisi hayatını kaybetti…
- Yarısı düşme nedenli olmak üzere TOKİ ve özel inşaatlarda 26 inşaat işçisi hayatını kaybetti…
- Çoğu tır şoförü olan 22 taşımacılık sektöründen emekçi trafik kazası adı altında hayatını kaybetti…
- 20 kadın işçi, 107 erkek işçi hayatını kaybetti…
- 9 yaşındaki temizlik işçisi Nazar Güvendiren, 13 yaşındaki metal işçisi Sami Kozan, 15 yaşındaki inşaat işçisi Vefa Aydemir, 17 yaşındaki metal işçileri Ali Karkaş, Faruk Dumlupınar ve İlhan Yiğit ile yine 17 yaşındaki tarım işçisi Faruk Can Güvenç olmak üzere 7 çocuk işçi hayatını kaybetti…
- 10 işçi Sakarya’da, 8 işçi İstanbul’da, 7 işçi Şanlıurfa’da, 6 işçi Konya’da ve 5 işçi Tekirdağ’da hayatını kaybetti…
Trafik kazası değil iş cinayeti!
Emniyet Genel Müdürlüğü Trafik Eğitim ve Araştırma Dairesi Başkanlığı Eylül ayında bir açıklama yaptı. Buna göre ülkemizde 2013 yılının ilk sekiz ayında 1600 kişi trafik kazası sonucu hayatını kaybetti. Kazalarda asli kusurlu sürücüler gösterilirken birçok neden sıralandı…
Ancak 2013 yılının ilk sekiz ayındaki iş cinayetleri verilerine baktığımızda sadece 227 işçi trafik / servis kazası nedeniyle can verdi. Yani Trafik Daire Başkanlığı’nın verileri ile karşılaştırırsak her yüz trafik kazasında hayatını kaybeden 14 kişi iş başında ya da işe gelirken, giderken can veriyor. Bu durumun gerçek nedenlerine bakarsak tır, otobüs ve servis sürücülerinin günde 16-18 saate varan çalışma saatleri, dinlenme ortamından uzak oluşları… Yine işçilerin patronlar tarafından uygun araçla getirilmemesi, kapalı kasa kamyonetlerde, traktörlerde taşınmaları ya da hiçbir araç tahsil edilmeyip kendi imkanları ile işe gidiş-gelişlerini sağlamalarının istenmesi…
Bu noktada ulaşımın “iş süreçlerinin bir parçası” olduğunun altını çiziyoruz…. 2013 yılının ilk sekiz ayında maliyet hesabı gözönüne alınarak can güvenliği hiçe sayılan ve trafik kazası adı altında iş cinayetlerinde hayatını kaybeden en az 227 işçinin faili sermaye ve devlettir…
Fatma Aldal’a Adalet kampanyası yüz binlerce ev işçisinin sorunlarına dikkat çekti…
Fatma Aldal davası sonuçlandı ve işverenine 2 yıl hapis cazası verildi. Böylece başta devletin ev işçilerini iş yasasına almayarak, ev hizmetlerindeki işçi sağlığı ve iş güvenliği risklerini yok sayarak bu iş cinayetinden sorumlu olduğu gözler önüne serildi. Daha sonra evlerinde temizlik ve bakım için ev işçisi çalıştıranların çalışana karşı sorumlu olduğu ortaya çıktı. Bu dava ev hizmetlerinde sağlıklı ve güvenli çalışma koşullarının işveren tarafından sağlanmak zorunda olduğunu gösterdi.
Kampanya süresince ev içi emeğin görünmezliğine dikkat çekilirken, ev hizmetlerinin kamusal alana taşınmasının gerekliliği de ortaya çıktı. Önümüzdeki günlerde Fatma Aldal’ın eşine ve çocuklarına maaş bağlanması için ilgili SGK’ya başvuru yapılacak. Çünkü Çalışma Bakanlığı’na bağlı iş müfettişi raporu Fatma Aldal işçidir diyor.
Bundan sonra eminiz ki ev işçilerinin çalışma koşullarıyla ilgili değişiklikler olacak. Bu değişikliklerin en iyi şekilde olması için çalışmamız lazım. Önümüzdeki dönem ev işçilerini sokağa, mücadeleye, davalarına sahip çıkmaya çağırıyoruz…
Raporumuzun son sözü olarak diyoruz ki; bizler iş cinayetleri başta olmak üzere yapılan her türlü saldırıya karşı adalet, eşitlik, özgürlük ve onur mücadelesini sürdürmeye devam edeceğiz… Ethem Sarısülük, Abdullah Cömert, Mehmet Ayvalıtaş, Ali İsmail Korkmaz, Medeni Yıldırım, Ahmet Atakan, Hasan Ferit Gedik ve Eylül’de iş cinayetlerinde hayatını kaybeden 127 işçi mücadelemizde yaşayacak…
2013 / Eylül ayında hayatını kaybeden işçileri saygıyla anıyoruz! Nazlı Gülfer, Hülya Yeltekin, Nermin Yeltekin, Hatice Fidan, Serpil Avcı, Nesrin Ağaçdelen, Emine Hatun Çöl, Hacer Yıldız, Hasan Kaya, Faruk Can Güvenç, Muradiye Kahraman, Ömer Turna, Nurcan A., Cemal Güven, Ahmet Gürbüz, Ahmet Koçpınar, Satılmış Demirsoy, Mehmet Kakırdak, Fethi Ercan, Mustafa Yıldız, Sadettin Güleryüz, Resmiye Güleryüz, Emine Olmaz, Şaban Özkan, Fatma Özkan, Davut Şirin, Gülnazi Jizihiaşvili, Özkan Özgün, Hasan Demirtaş, İbrahim Yaman, Abdurrahman Osanmaz, Vedat Gücer, Ümit Eroğlu, Hüsnü Yurttaşseven, Cuma Koçak, Mehmet Çetin, Mahmut İçkale, Süleyman Gökalp, Hüseyin Bekçi, Erhan Katırcı, Satiye Gür, Ahmet İpek, Mehmet Kırıkkaya, Aynur Tosun, Kelam Yüksel, Yaşar Ali İmre, Hüseyin Özdemir, Abdülkadir Çelik, Ahmet Şimşek, Sezai Balcılar, Fatih Türkönde, Ali Gündoğan, Ramazan Yaldızkaya, Ahmet Ekti, Halil İbrahim Ovacık, Kazım Çap, Sami Kozan, Ali Karkaş, Mustafa Avşar, Cihan Güçlü, İlhan Yiğit, İsmail Koçal, Abdullah Canseven, Faruk Dumlupınar, Ferhan Samğo, O.C., Çetin Tüfek, Mustafa Geçmez, İbrahim Taşkın, İlyas Karasu, Seyit Kaya, Vefa Aydemir, Nurettin Mert, Miktat Kaplan, Yılmaz Mantarcı, Remzi Ay, Necmi Kılış, Yoksul Ahmet Kos, Sedat Yalçın, Kenan Güvenoğlu, Alaeddin Gül, Fevzi Uğurlu, F.B., Yadin Kılıç, İsmail Elmas, Ali Atacan, Mehmet Yıldırım, Serdar Kaplan, Ömer Ereğli, Mustafa Dağlı, Ramazan At, Erkan Özkan, Ömer Altay, İlyas Korkmaz, Erdal Naldar, Rami Onhan, Ömer Kılınç, Şaban Boğa, Mustafa Çıtak, Ömer Kaya, Yusuf Hikmet Temel, Mehmet Bakır, Cenk Satık, Bekir Çetin, Ferit Türkkan, Mehmet Tegi, Nuri Keskin, Sedat Orakcı, Cuma Arslan, Ramazan Dönmez, Stefanov Georgiev, Şakir Varlı, Şevket Güler, Cuma Arslan, Sezer Yunus Kaya, Tuğçe Killi, Hüseyin Akbulak, Güngör Ök, Ahmet Yılmaz, Serdar Kadakal, Melese Çapar, Nazar Güvendiren, Ayşe Göçer, Nurettin Özcan, Mahmut Helvacıoğlu, Hasan Tekin, Keramettin Aksu…
İletişim
http://www.yanginkulesi.org
http://www.guvenlicalisma.org
http://www.facebook.com/guvenli.calisma
http://twitter.com/guvenlicalisma
İstanbul İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi